Ik zeg vaak over mezelf: “Ik doe niet aan sport, alleen aan denksport. Ik kan fietsen zonder zijwieltjes en dat is het wel zo ongeveer.”
Het is dan ook niet voor de hand liggend, dat ik deze foto plaats. Toch is dit de metafoor waarmee ik duidelijk wil maken wie ik ben, wat ik kan, wat ik wil en hoe ik voor jou van toegevoegde waarde kan zijn als rouwcoach.

In mijn leven staan twee woorden centraal: Vertrouwen en verbinding.
De betekenis van deze woorden hebben mijn ouders als een stokje aan mij doorgegeven. Zij hebben zich liefdevol aan mij verbonden, hebben vertrouwen in mij gehad en zo leerde ik dat ik de moeite waard ben, veel zelf mocht ontdekken binnen veilige grenzen en dat zij beschikbaar waren als ik hulp nodig had.
Ook in mijn geloof in God draait het om vertrouwen en verbinding. Ik leef met een bedoeling en ik leef niet voor mezelf. Ik ben onderdeel van een groter geheel en heb net als iedereen mijn eigen gaven en talenten. Ik ben een mensenmens, talig, creatief, empathisch, ad rem, humoristisch en ik onderneem regelmatig dingen die ik nog niet eerder deed en ben nooit uitgeleerd.

Deze eigenschappen gebruik ik thuis, op school en in mijn werk als rouwbegeleider. Ik investeer heel bewust in relaties met kinderen, hun ouders, collega’s en cliënten. Ik probeer net als bij een estafette in dezelfde baan te lopen en het einddoel voor ogen te hebben. Het werken volgens de 7 gewoonten van Covey is daarbij heel waardevol. Beurtgedrag, doorgeven en ontvangen van de essentie, verwachtingen hebben, inspelen op de ander, samenwerken en kunnen vertrouwen op elkaar zijn niet alleen nodig voor een succesvolle estafetteloop maar vormen ook de ingrediënten die nodig zijn voor respectvol en zinvol communiceren met grote en kleine mensen. Dit vraagt van mij dat ik meer coach en begeleider zal moeten zijn dan iemand die kennis overdraagt. Goede communicatie –het doorgeven van het stokje- is daarbij cruciaal.

Vanuit mijn levenservaring en ervaring vanuit het onderwijs wil ik me als coach aan mensen verbinden, achter hen lopen in dezelfde baan, vertrouwend, de timing aanvoelend, de essentie doorgevend met hetzelfde doel voor ogen. Niet voor hen uit met een curlingbezem, maar erachter. Door de goede vragen te stellen hen met een open blik te laten kijken. Wat heb je nodig? Wat is er al? Wat kun je gebruiken? Oplossingsgericht, kijken naar wat er goed gaat en daar meer van doen.

Ik wil als rouwbegeleider toegevoegde waarde zijn voor mensen die een verlies hebben geleden. Ik kan snel denken en schakelen en kan met een frisse blik en helicopterview naar de situatie kijken. Tegelijk wil ik met mijn voeten op de grond staan en realiseer ik me maar al te goed, dat ik het verlies niet kan goedmaken.
De term tandemfunctie omschrijft treffend de samenwerking met de cliënt. Samen de spierkracht bundelen, bestemming bepalen, kaartlezen, routes uitstippelen en niet vergeten af en toe even uit te blazen. Zonder zijwieltjes, in verbinding op dezelfde fiets, vertrouwend op elkaar.
Zo eindigt dit verhaal toch nog sportief. Samen op de tandem en op de atletiekbaan. Ik zie ernaar uit om het stokje door te geven en ben me ervan bewust dat ook ik stokjes moet aanpakken. Gelukkig weet ik van aanpakken.

Durf je het met me aan? Neem gerust contact op via www.desterkplaats.nl en je hoort snel van mij!