Voor je besluit of je met mij wilt werken, wil je vast iets meer over mij weten.

Vanaf m’n tiende wist ik het zeker: ik wilde kleuterjuf worden. In 1986 behaalde ik een onderwijsbevoegdheid en ik heb jarenlange ervaring als leerkracht op vijf verschillende basisscholen. Eenmaal voor de klas, deed ik regelmatig de uitspraak ‘Als ik niet voor de klas stond, zou ik iets doen rondom uitvaarten’. Toen ik bij de Hogeschool Utrecht de Master Gedragsspecialist deed, mocht ik voor één module zelf het onderwerp kiezen. Ik hoefde er niet lang over na te denken, het zou gaan over de invloed van rouw en verlies op het gedrag van kinderen. Ik had in mijn klas te maken met twee zusjes die hun vader hadden verloren en een jongetje dat zijn broertje moest missen. Ik zag hoe ingrijpend een verlies is in een kinderleven en voelde intuïtief hoe belangrijk het is dat overledenen een plaats houden in het leven van alle dag. Ook in mijn privé situatie maakte ik van dichtbij ingrijpende verliezen mee. De dag dat ik mocht spreken bij de uitvaart van een goede vriend was de meest betekenisvolle in mijn leven. Ik wist dat ik hier iets mee moest doen, maar durfde de stap nog niet te zetten.

Toen ik mij in het onderwerp verdiepte, werd me heel duidelijk, dat ook kinderen van gescheiden ouders een rouwproces doormaken. Ik wilde niet alleen een scriptie schrijven over de opgedane kennis, ik wilde ook iets tastbaars ontwikkelen om rouwende kinderen een steuntje in de rug te geven. Dat resulteerde in een nijlpaardknuffel, die ik Goodmourninghippo heb genoemd. Aanvankelijk ging het om een prototype, maar er bleek grote behoefte te bestaan aan deze knuffels en inmiddels zijn er al tientallen kinderen (en volwassenen!) voor wie ik een Goodmourninghippo heb gemaakt.

Vervolgens begon ik met het verzorgen van presentaties aan schoolteams om leerkrachten te informeren over hoe ze met kinderen met een verlies kunnen omgaan. Het onderwerp rouw en verlies ligt me zo na aan het hart, dat ik besloot om het roer om te gooien en een opleiding tot verlies- en rouwbegeleider te gaan doen. Inmiddels ben ik gecertificeerd en startte ik mijn eigen praktijk De Sterkplaats, zodat ik nog meer kan betekenen voor grote en kleine mensen in een rouwproces. Mijn creativiteit komt me hierbij goed van pas.

Juist de afwisseling in mijn werk vind ik boeiend en houdt me scherp. Het ene moment mag ik iemand coachen of krijg ik kleding toegestuurd waar ik heel respectvol de schaar in zet om een goodmourninghippo aan te kleden, het volgende moment word ik benaderd door een school die (onverwacht) met een overlijden te maken heeft gekregen en mijn advies en materialen goed kan gebruiken om hierover met de kinderen in gesprek te gaan. Of ik word uitgenodigd voor een presentatie tijdens een ouderavond, studiedag of in een buurthuis. Ook kan ik zomaar gebeld worden met de vraag of ik wil spreken bij een uitvaart. Dan laat ik alles uit mijn handen vallen en bezoek de betreffende familie om hun verhalen te horen zodat ik hun geliefde recht kan doen in mijn toespraak.

Mensen die me goed kennen omschrijven me als empathisch, creatief, humoristisch, gevat, kleurrijk, enthousiast, eerlijk en oprecht. Ook geven ze aan, dat ik moeilijke onderwerpen in heldere taal kan samenvatten, zodat het overzichtelijk wordt.

• dat ik graag cryptogrammen oplos
• dat ik het heerlijk vind dat ik nooit hoef te koken
• dat ik spruitjes verrukkelijk vind
• dat ik van meerstemmig zingen houd
• dat ik fan van Jezus ben
• dat ik het leuk vind om mijn eigen kleding te naaien
• dat ik er blij van word om mensen van hart tot hart te ontmoeten
• dat ik bloedfanatiek word bij spelletjes en quizzen omdat ik altijd wil winnen